Rouwcentrum

Rouwcentrum Decombele sinds 1995, een huis, een laatste thuis…
Een afscheidshuis tussen de huizen in de straat.
Het is goed dat dit bijzondere huis tussen de mensen staat.
Afscheid nemen van je dierbare doe je tussen de mensen.

Het brandglas in de deur valt op door zijn eenvoudige symboliek.
Een naar de grond gebogen figuur die opstijgt naar het licht.

Eens binnen valt de spreuk op de muur op: "dood ben ik pas als jij me bent vergeten",
een zin uit een lied van Bram Vermeulen. Hier vergeten wij niet!

De vijf rouwkamers kregen elk de naam van een bloem met symbolische verwijzingen naar:

• de iris: Godin Iris daalde geregeld af tussen hemel en aarde en gebruikte de regenboog als route. Boodschapper tussen God en mens.
• de lelie: is sinds de Middeleeuwen symbool van hoop, toewijding, je bent in mijn gedachten, zuiverheid, vergankelijkheid…
• de roos: herinnert bij de Christenen aan het paradijs, liefde en het mystieke.
• de tulp: symbool van gebed en geloof in…
• de winde: overal en altijd aanwezig, een koesterende omarming met hartvormige bladeren.

Verschillende bloemen zoals er verschillende mensen zijn, uniek en speciaal.
De toonzaal voor rouwbloemstukken in kunstzijde, kerkhofartikelen, asurnen en assieraden zijn telkens open bij bezoek aan het rouwcentrum.